سوال از من ، جواب از تو

▂ ▃ ▅ ▆     سوال از من ، جواب از تو؛   ▆ ▅ ▃ ▂

از دورها  نسیم بهاری خبر تازه ای می آورد که پُر است از سوالهای بی جواب ؛

با خود خلوت می کنم که چیست این همه اضطراب ؟!

دل نگرانی های من تمام نمی شود چرا ؟  جای سوال باقی می گذارد برای ما !

سوالم از تو ای کسی که امیدم دادی ؛ نگذاشتی در خلوتم بسوزم و بسازم ؛

نجاتم دادی از هر چه یاس و بی حسی است ...

سوال از من ؛ جواب از تو ...  چقدر می خواهی مرا بی بهانه بگو تو !

بی مقدمه ؛ بدون اجبار ؛ ساده و از عمق درون ، چقدر می خواهی مرا بی بهانه بگو تو !

سوال را تو از من می کردی ، می دانی چه می شنیدی ؟ !

نفسهایم حبس شده ، بغض در گلویم گرفته و  طوری که همه بشنوند ،

فریاد می زدم دیوانه عشقت شده ام !

سراپا وجودم را فدای تو می کنم ؛ فقط همین یک بهانه را برای زندگی  دارم ...

پیش تو باشم ، برای تو و به عشق تو زنده باشم

نگذاری بپوسم از ترس تنهایی ؛ اجازه ندهی خودم را سرزنش کنم از عشق ارغوانی ...

سوال از من جواب از تو ؛ بگو که واقعاٌ نمی خواهی ترکم کنی !

دور که باشم از تو ؛ چگونه بسازم زندگی از نو ؟!

سوال از من جواب از تو ؛ مجالی بده سری بگذارم روی شانه های تو ؛

بگذار تا که هستی روی شانه های محکمت گریه کنم ؛ اشک عشقمان را بریزم ...

جشمهایم طاقتش می رود روزی که اشک جدایی را آن قدر بریزد ؛

سوال از من ، جواب از تو ؛ نمی خواهی که لحظه ای به حال خود رهایم کنی  ؟

لحظه ای که به حال خود رهایم کنی ، به خدا می میرم و لحظه ای هم مرا  نمی یابی ؛

شوق با هم بودنمان را دارم ؛ شوق دست در دست هم زیر باران قدم زدن را دارم ؛

زیر چترم می برم تا اوج عاشقی ، این عشق پاک و آتشینمان را ...

خیال مکن شعر می گویم و نمی آفرینم این لحظات را ؛

لحظه ای نیز به خودت تردید راه مده ؛ به جان عاشقم روحی تازه بده

سوال از من جواب از تو ؛ با من می مانی یا که همین دم بمیرم برای تو ؟ ...

©

نویسنده ❣ شهرام دانش

Writen By  Shahram Danesh

امید به عشق تو

▂ ▃ ▅ ▆       امــیــد به عشـــق تو    ▆ ▅ ▃ ▂

برگ از درخت می افتد ، شاپرک پرواز می کند دوباره ...

دوباره نفس می گیرند اقاقیها ، جاری می شود رود از شوق دریایی پرنده ها ؛

قلبم نفس نفس می زند ؛ راستی چرا اینقدر بی تابی تو را می کند ...

لحظه ای را آرام نمی گیرد ، بی قراری هایی که نمی کند .. ؛

بی صدا فریاد می زند ؛ اشک بر گونه هایش جاری می شود ...

هر نفس تو را می خواهد از خدایش  ، می میرد در این تنهایی اگر تو را نیابد ؛

مثل همیشه به آسمان چشم می دوزد ، خیره می شود به قناری های عاشق ...

کنارش می بیند تو را ؛ اما آرام نمی گیرد لحظه ای را !

آن قدر دوستت می دارد که بی اختیار در خواب ، زمزمه می کند اسم نازنینت را ...

عشق تو را تا ابد در سینه اش حفظ می کند ؛

اجازه جسارت به عشق مقدسش را به کسی نمی دهد ،

دنیا را ترک نمی کند تا که با عشق ابدیش که تو هستی ، بمیرد ...

با تو که از این دورها دستهای گرمت را می فشارد ،

عاشقانه برایت دکلمه زندگی می سُراید ...

با تو که همچون نسیم امید می وزد بر فراز زندگیش ...

با تو که پاک شدنی نیستی از دفتر زندگیش ؛

نیستی حتی یک لحظه دورتر از نگاه امیدوارش ...

©

نویسنده ❣ شهرام دانش

Writen By  Shahram Danesh

بی تو تنهاترینم

▂ ▃ ▅ ▆       بی تو تنهاترینم    ▆ ▅ ▃ ▂

گاهی مرا از هر چه عشق است ، دور می کنی  !

از زندگی جدا ، و از عاشقی می ترسانی ؛

از هر چه در  صندوقچه کهنه اسرار دلم  میدانم ، صادقانه به زبان می آورم  ،

حیف که همه را به چشم دروغ می بینی ؛ توجهی به حساسیتم نمی دهی !

چرا اینهمه در حقم بی انصافی می کنی ؟

مگر دل حساس مرا تو نمی شناسی ...

نمی دانی مگر بی تو تنهاترینم ،

یک دل ساده اما پر از احساس با تو بودن دارم ؛

گاهی نمی بینی احساسم به تو را ؛

گاهی نمی بینی تبسمی عمیق در دلم را ...

می شود زمانی که پشیمان می شوی  ،

در حسرتم فقط غم می خوری !

غصه روزهایی را می خوری که مردی ساده بودم ،

به خیالم با همه فرق داشتم ؛

صدایم می کنی از دورها ، ولی ....

ولی آن زمان دیگر نمی بینی مرا ؛

آن زمان نیستم همدم لحظه های سرد و خالی ، تو را ...

چرا نمی خواهی قبول کنی که بی تو تنهاترینم ،

بدون هیچ توجهی می گذری از همه احساساتم ...

بی تو تنهاترینم ، خیال ماندن بدون تو را ندارم ؛

بی تو مجنون بی لیلایم ؛ لیلایی که نزدیک است به من حتی از نفسهایم ...

می بینی چقدر دوستت دارم ؟ ... قصه می گویم می دانم !

می دانم خیلی ساده ام ؛ خیلی رسم و رسوم زمانه نمی دانم ...

می دانم که بهتر از من دلت می خواهت ، می دانم وجودم لیاقت تو را ندارد !

اما باور داشته باش تو را از جان و دلم می ستایم ؛

بی تو تنهاترینم ؛ تنهای تنها و بدون هیچ حس بودنم ؛

بی تو تنهاترینم ؛ مانند اشک خشکیده در گونه هایم ...

بی تو شبنم خشکیده در باغچه آرزوهایم ؛ بغض گرفته در گلویم !

بی تو مانند نفس های حبس شده در سینه ام ، بی تو مجال زیستن ندارم ؛

بی تو تنهاترینم ...

©

نویسنده ❣ شهرام دانش

Writen By  Shahram Danesh