دوباره عشق...

 دوباره عشق...

دوباره عشق ، دوباره من ، دوباره تو و دوباره ما...

من و تو یعنی دو همنفس ، دو همدرد ، دو عاشق ، دو دلدار ،

من و تو در میان عاشقان ، بهترینیم از سایه نیز به هم نزدیکتریم ...

به وجود چنین عشقی افتخار می کنم زیرا برایم همُ همنفس است و هم همدرد ...

برایم در بی راهه های زندگی، هم نشان دهنده جاده است و هم هدایت کننده ...

من و تو یعنی دو قلب پر تپش دو احساس غوغایی و یک قصه به یاد ماندنی ...

دوباره عشق ... و دوباره قصه های بی پایان عاشقی...!

با وجود تو زندگی را زیبا می بینم و برایت عاشقانه می نویسم ...

تنها مقدس ترین نام در زبان، تو هستی ، درخشان ترین ستاره در آسمانهای

تیره و سیاهم تو هستی ، تو قصه و  افسانه نیستی ،

نامی نیستی که پاک شوی از دفتر عشق این مجنون ...

تکه ابری نیستی تا با وزش بادهای زمانه از آسمان پر نقش این دل محو شوی ...

تو پاک ترینی ، تو زیباترینی ...! در میان تمام قصه هایم تو پایداری و یک حقیقت شیرینی...

می گویند عشقی که در این زمانه است زودگذر و خالی از شور عشق است ! اما

اینها همه قصه و رویایی بیش نیستند زیرا ما دو تا همنفس عاشق و

دو تا روح در یک جسم هستیم که در مقابل دیگران از نگاه عشق، پایدار ترین و پاک ترینیم...!

و باز من و تو ، یک حقیقتی دیگر در صحنه روزگارِ عاشقی؛ پس از لیلی و مجنون ...

حتی قصه لیلی و مجنون را نیز از صحنه روزگار محو خواهیم کرد

و آن زمان دیگر هیچ عشقی نخواهد بود که شایسته برابری با عشق این دو دلدار را داشته باشند و

تا پایان، ابدی و محو نشدنی از صحنه ها ...

هیچکس مثل تو لایق این همه احساس های پاک عاشقانه نیست ...

کسی به پاکی عشقی تو در این سرزمینها نیست و هیچ چهره ای این گونه

مثل تو ماه نیست ... تو یک عشق پاکی .. تو یک مرهمِ دردی ...

تو همان ناخدای کشتی این دریای عشقم هستی ...

پس همان باد می شوم و می ورزم تا با هم به سرزمانهای خوشبختی سفر کنیم

با همان قایق نجات مهربانی های تو ..!

و دوباره با غروری دیگر  دست در دست هم ... سفر به سرزمین خوشبختی ها

 و یک صحنه ای عاشقانه در کنار هم! با همان عشق ، من ، تو و یک دنیایی نو!

©

نویسنده ❣ شهرام دانش

Writen By  Shahram Danesh