اسیری در قفس

 اسیری در قفس سرخ

 فریادی از ته دل ، یک آهی برای دل ، قفسی برای دل و یک دریایی پر از غم تنهایی ها برای دل

قفسی از جنس تنهایی ها و دردهای همیگشی زندگی ، برای عاشقی در قفس زندگی !

برای یک دل که پر از درد و دل است قفسی باید بود که پر از سکوت است

تا خالی شود از غم هجران ، غم بی پایان و بغض های مانده در گلویش ..

سکوتی که همراه با فریاد در یک قفس بسته است ، برای خالی شدنش از دردها !

فریادی که از ته دل است و با صدایی پر از بغض و کینه است ،

قفس تنهایی برای یک مجروح ، برای یک نفر که شکست خورده است از زندگی

برای کسی که همیشه تنهایی را مجسم می کند در زندگی ،

پناهگاهی است برای خالی شدنش از بغض های همیگشی ،

نمی داند فریادش را آفریننده این غم ها می شنود ، زمزمه ای را در خود به تصویر می کشد !!

ای عشق همیشه جاودان ، ای خورشید آسمانهای سرگردان !

ای مهتاب شبهای فروزان ، ای آهنگ زیبای زندگی ، و باز ای عشق همیشه جاودان

من شکایت از این دیار و این چشم های همیشه بی قرارم را دارم !

من زندگی را از نگاه تو می خوانم ، من برای دلبستگی به تو ، امید دارم

امید دارم که عشق پاک من است که قفس های تنهایی را خواهد شکست ...

زندگیم را از تنهایی به شادی و در کنار هم بودن تبدیل کند

دلم می خواهد بعد از این همه اشک دوری و غم انتظار خوشبخترین مرد روی زمین باشم

می خواهم بعد از این همه غم دوری ، سلطان بی چون و چرای سرزمین عشاق باشم!

.... و باز چه کنم که اینها همه قصه و رویا هستند ، در نظر حسرت کشان عشق ما

یک خواب و رویا هستند ...

آری و باز من فریاد می زنم در این قفس زندگی و با فریادی بلند تر می گویم که

اسیرم در این قفس سرخ زندگی

باور دارم که روزی قفل زنجیر قصر زندگیم خواهد شکست ... از دادگاه عشق بیرون خواهم آمد

و با خوشی و خوشبختی هر چه بیشتر راه عاشقی را خواهم رفت تا سختی های این راه پر فراز

و نشیب زندگی را بپیمایم ... و همراه عشق پاک خودم باشم و زندگی را سپری کنم ...