یا علی

شهادت مظلومانه اولین اختر تابناک آسمانهای ولایت و امامت ، سرور شیعیان

حضرت علی (ع) را برعموم شیعیان جهان و پیروان راه آن امام تسلیت عرض می کنم

علی ، شایسته امامت ، فراتر از شهامت

 باز آمد ، باز فرا رسید آن روز که روزی غم انگیز و خاطره ای دردناک در تاریخ شیعیان می باشد

باز فرا رسید آن روز که اشک جدایی دردمندان و نیازمندان و عاشقان علی دوباره بر گونه هایشان

جاری میشود و نفسهایشان در سینه ها حبس و دیگر تپش هیچ قلبی به گوش نمی رسد..!

فرشته ای در آسمانهای ولایت بود ، عشقی برای درد و دل و راز و نیاز در دلها بود!!!

ستاره ای درخشان در آسمانهای تیره و تار بود ، امیدی برای رهایی از کینه ها بود

مرد بود ، با قیرت بود ، آقا بود ، مظهری بود پاک ، عشقی بود ناب و یاوری بود برای فقیران...

در آسمانهای ولایت تک و تنها بود ، عشقی بود که لایق و سزاوار پرستش بود

یک دل صاف داشت ، تکه ای نان و خرما برای روزیش داشت ،

مردی بود که عشق را برای ما معنا کرد ... برای دلها یک دردمند بود ...

در غم های یتیمان و فقیران شریک بود ... در لحظه های گریه همراه با آنها بر گونه های پاکش

اشک جاری بود ... در لحظه های شادی آنهایی که این احساس را کمتر در خود

 احساس می کردند و زمانی که  لبهایشان همچو غنچه می شکفت و بر لبها چهره شادی

 و لبخند می نشست او نیز دلشاد و زنده می شد ...

دوباره کودکان را نوازش می کرد و برایشان قصه های ناب روزگار را زمزمه می کرد ...

 برای یتیمان و بی کسان ، کس و کاری بود ... نجات دهنده ای بود

دوست می داشت شادی دلها را ... و دوست می داشت که همدرد دردمندان باشد

یک فرشته بود که در آسمانهای ولایت و امامت آمد و راه شیعیان را  گشود و درهایی که رو به

بهشت خداوندی را داشتند گشود و آنها را به راه راست و درست هدایت فرمود ...

دلها را  از کینه ها و بی مهری ها پاک کرد  ، او بود که معنی زندگانی را به ما یاد آور شد

وقتی رفت ، وقتی دستهای ما را رها کرد ... وقتی که خداحافظی کرد از ما ...

آن روز ، آن شب و آن لحظه ، دردناکترین لحظه بود ... لحظه های غم و ناله بود

زمانی بود که آسمانها دیگر ستاره ای بر چهره نداشتند تا نورانی کنند شب های سیاه را...

وقتی چشمهای نورانیش را بست بر چهره روزگار و رفت به آن سوی آسمانها ،

فریاد دلها برخاست ... عاشقان ولایتش سراسیمه به دیدار عشقشان آمدند ..

گریه کردند از دوری رفیق روزهای تلخ و شیرینشان ... آه و ناله به سر دادند از دوری سرورشان

لعنت به تو ای وجودی که شیطان تو را وسوسه به کشتن مظهری پاک و

عشقی همیشه پاک کرد. لعنت به شما که امام مظلوممان ، عشق پاکمان و ستاره آسمانهای

 تیره و تارمان را گرفتید ...

و امامی چون علی را از ما دور کردید ... آری لعنت به شما که پاک کردید عشقی را از

دفتر زندگیمان !!